zondag 19 december 2010

Seoul

Ik had een date met een meisje waarvan je zou kunnen zeggen dat ze zich bewust was van haar uiterlijk. Een mooi, typisch Koreaans gezicht, veel make-up en met schattige, Japanse teddybeer producten in haar tas. Terwijl wij middels mijn camera mijn reis door Korea tot dan toe doornamen, stopte ze bij foto's van een tournament waar ik bij was. Dit tournament was niet zomaar een tournament, maar de eindfinale van Koreaanse volkssport no. 1: Starcraft, of zo liet ik mij vertellen. Dit videospel vergaarde al flink wat beroemdheid in de rest van de wereld, maar in Korea zouden ze een t.v. station hebben wat 24 uur aan het spel geweid is. Ook worden kampioenen als topsporters behandeld en vereerd, en liegt het prijzengeld er niet om. Inderdaad, de winnaar van deze finale won ook 100 miljoen won (80.000 euro), dus dat is inderdaad niet mis voor iemand die waarschijnlijk bij zijn moeder in de kelder voor de grote match oefent.


Het was alleen niet in me opgekomen dat het ook echt onder het volk zo zou leven. Ook bij eerdergenoemd Koreaans meisje - uit bovenstaande beschrijving valt te zien dat ze niet zomaar een type voor sport is, laat staan videogames - had ik verwacht een sneer te krijgen dat ik naar zo'n nerden-evenement ging. Toen zij de foto's zag, keek ze echter blij verrast op en vroeg mij: "Ben je naar de finale van Starcraft geweest? Wie heeft er gewonnen?" Nadat mijn talenknobbel zweerde van de pijn bij het horen van de Koreaanse uitspraak van Starcraft (Suhtakuraputuh) antwoordde ik, minstens zo verrast: "Ehm, die ene gast, hoe heette ie ook weer, OGSMC toch?". Het was moeilijk de winnaar te onderscheiden van de verliezer: Beiden hadden hetzelfde kapsel en dezelfde brillen en een blik op hun gezicht die een tekort aan slaap en een overdaad aan Mountain Dew verraadde. Joep en ik moedigden de winnaar aan omdat ie in het begin een zin Engels sprak, iets wat de rest van de finale ontbeerde. Het was natuurlijk mooi om bij zo'n finale-evenement te zijn, maar 2 uur Koreaans maakt wel pap van je oren. Het was misschien nog wel mooier om te zien dat zo'n poppig meisje blijkbaar ook op de hoogte is van de nieuwste gebeurtenissen binnen dit spel. Echt een volkssport dus!


Seoul verder: Een moeilijk te bevatten stad. Een enorm woongebied, met veel grote betonnen flats die een beetje aan de noorderburen doen denken. Deze zie je echter niet als je binnen de voorgeschreven buurten blijft. Dit weekend was ik hoofdzakelijk in Hongdae, waar ook mijn hostel was. Als ik eerlijk moet zijn was deze buurt (naast de grens met Noord, waar ik ook nog heel graag heen wil) de enige echte reden om nog eens terug te gaan. Koreanen zijn een stuk expressiever dan Japanners, en in deze buurt waren de studenten van de plaatselijke kunstuniversiteit zwaar gerepresenteerd, met gave muziek, dansende mensen, koopwaren en de hele zooi. Echt prachtig om in zo'n grote stad zo'n levend dorp met actieve, creatieve mensen tegen te komen. Hier heb ik ook een hele avond doorgebracht, en zelfs toen ik rond 3/4 naar huis ging waren de straten nog tot de nok gevuld met beschonken Koreanen. Verder heb je nog Myongdong, met een leuke markt met nepspullen, een berg in het centrum die uitzicht geeft over de stad (Namsan), we gingen naar Jongro, waar wat oudere gebouwen staan, en naar Hyewa, ook een studentenbuurt waar een standbeeld van Gandalf staat. Wat ik van Itaewon heb gezien maakt het tot een vreselijke buurt waar Amerikaanse legerlieden wild rondlopen, de prostitutie wanhopig is en de algemene atmosfeer echt het Engelse woord "seedy" belichaamt. Het voelt een beetje als een anachronisme, want ik zag de nummers van Tom Waits zo voor mijn ogen flitsen, en de wereld waar hij in opgroeide bestaat al lang niet meer in Amerika.


Nog meer dan Tokyo is Seoul een stad onderverdeeld in wijken: een grote agglomeratie die alles op zijn/haar pad opslokt. Het is ook een groeiende stad, die nog elementen heeft die je in Japan niet meer ziet, en die hem/haar voor mij een mix maken tussen Tokyo en wat ik me bij Beijing voorstel. Ik wil er graag nog een keer heen, al is het omdat ik Hongdae echt een geweldige plek vond, en dat ik nog een hoop vrienden daar heb die door de korte termijn geen gat meer konden maken in hun agenda. Zij werken namelijk allemaal bij bedrijven als Samsung of LG, en de structuur is daar nog meer rigide dan in Japan. Met het goedkope eten en de prachtige vrouwen is Seoul over het algemeen wel echt een stad die ik aan zou kunnen raden, maar zorg wel dat je er mensen kent om er het beste uit te halen. Seoul geeft zich niet zomaar bloot.

2 opmerkingen:

Jason zei

hahaha je laatste regels

"Met het goedkope eten en de prachtige vrouwen is Seoul over het algemeen wel echt een stad die ik aan zou kunnen raden, maar zorg wel dat je er mensen kent om er het beste uit te halen. Seoul geeft zich niet zomaar bloot."

goed gezegd!

Devran zei

haha niet zomaar bloot! vooral de meisjes he jason! XD

anyway, ja woohoo onze gandalf is vet!